-
1 dla próby
для про́бы, на про́бу -
2 próba
сущ.• искус• испытание• напряжение• образец• опыт• очерк• повторение• покушение• попытка• пример• проба• проверка• репетиция• статья• тест• усилие• экзамен• экземпляр• эксперимент• эссе* * *1) (powtórka) репетиция2) próba (usiłowanie) попытка3) próba, próbka (statystyczna) выборка4) próba (sprawdzenie) проба, испытание, проверка5) próba, próbka (substancji) проба (вещества)6) spec. próba спец. пробаpróbka (testowy egzemplarz towaru) проба (предварительный экземпляр товара)próbka (promocyjny egzemplarz towaru) пробник, образец (бесплатный экземпляр товара)* * *prób|a♀ 1. проба, проверка, испытание я;\próba chemiczna химическая проба; poddać \próbaie подвергнуть испытанию;
2. попытка;podjąć \próbaę предпринять попытку;
3. репетиция;\próba generalna генеральная репетиция;
4. спец. проба;złoto wysokiej \próbaу высокопробное золото, золото высокой пробы; ● na \próbaę, dla \próbay для пробы, на пробу
* * *ж1) про́ба, прове́рка, испыта́ние npróba chemiczna — хими́ческая про́ба
poddać próbie — подве́ргнуть испыта́нию
2) попы́ткаpodjąć próbę — предприня́ть попы́тку
3) репети́цияpróba generalna — генера́льная репети́ция
4) спец. про́баzłoto wysokiej próby — высокопро́бное зо́лото, зо́лото высо́кой про́бы
•- na próbę- dla próby
См. также в других словарях:
przegrać — dk I, przegraćam, przegraćasz, przegraćają, przegraćaj, przegraćał, przegraćany przegrywać ndk I, przegraćam, przegraćasz, przegraćają, przegraćaj, przegraćał, przegraćany 1. «zostać pokonanym w grze, w walce sportowej itp.; stracić to, o co była … Słownik języka polskiego
próba — ż IV, CMs. próbabie; lm D. prób 1. «badanie mające na celu sprawdzenie jakości, sprawności działania czegoś, np. wytrzymałości materiału; także sprawdzenie prawidłowości działania jakiegoś urządzenia» Próba maszyny, mostu. Próba głosu. Próba siły … Słownik języka polskiego
próba — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. próbabie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} określone działanie, doświadczenie służące sprawdzeniu, czy coś prawidłowo funkcjonuje lub jaka jest dana cecha, jakość, zawartość,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
próba — 1. Coś, ktoś (jest) dobrej, wysokiej, najwyższej próby «o czymś, co jest dobrej jakości, co osiągnęło wysoki, najwyższy poziom lub o kimś bardzo wysoko ocenianym»: (...) jest wysokiej próby dziennikarzem, dużo jeździ po świecie, a w tym, co widzi … Słownik frazeologiczny
godzina — 1. Czarna godzina a) «okres największych trudności, nieszczęść, kłopotów, zwłaszcza materialnych»: Wpłacam pieniądze do banku, odkładam na czarną godzinę. Viva 18/2000. b) «ostatnie chwile, dni przed śmiercią własną lub kogoś bliskiego»: (...)… … Słownik frazeologiczny
kot — m IV, DB. a, C. u, Ms. kocie; lm M. y 1. «Felis domestica, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie» Biały, bury, czarny kot. Puszysty, zwinny kot. Kot angorski, perski, syjamski. Kot mruczy, skrada się,… … Słownik języka polskiego
Ada Fijał — Ada lors de la préselection polonaise pour le Concours Eurovision de la chanson 2011. Nom Ada Fijał Naissance … Wikipédia en Français
dobry — 1. iron. Dobry wujek, wujaszek «osoba pobłażliwa, życzliwa, niestawiająca innym wysokich wymagań»: (...) każdy jechał w teren jak dobry wujaszek i coś tam dawał poza resortem pracy i płacy, bez żadnego planu, a że przez to system płac się… … Słownik frazeologiczny
wysoki — 1. Ktoś jest wyższy ponad coś «ktoś odnosi się do czegoś z lekceważeniem, nie dba o coś»: (...) ja się męczę, okropnie męczę. Ja nie mogę już pracować, a on – on ciągle zajęty i taki daleki ode mnie, na tyle wyższy ponad wszystko (...). S. I.… … Słownik frazeologiczny
kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… … Słownik języka polskiego
nowicjat — m IV, D. u, Ms. nowicjatacie, blm 1. «przygotowanie kandydatów do zakonu, okres próby w zakonie» Odbywać nowicjat. 2. «pomieszczenie dla odbywających tę próbę» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego